Wat houdt jouw beroep nou precies in? Wat kunnen we samen voor deze patiënt betekenen? Studenten van UvA Geneeskunde en HvA Gezondheidszorg maken vanaf dit studiejaar kennis met elkaar én met een nieuwe, toekomstgerichte onderwijsvorm: Interprofessionele Educatie (IPE).
"Jullie zien vandaag veel nieuwe gezichten en dat is ook precies de bedoeling", opent AMC-anesthesioloog Simon Hennink de les die hij vandaag met HvA-docente Neline Land verzorgt. Zo'n 20 tweedejaars studenten hebben zich op deze regenachtige namiddag in september rond vier groepstafels geschaard. In het voorstelrondje ontdekken ze elkaars studie: geneeskunde, verpleegkunde, psychiatrisch verpleegkundige, fysiotherapie, oefentherapie, revalidatie en ergotherapie. Maar wat weet je eigenlijk van elkaars kennis en kunde? Hennink geeft alvast toe: "Ik werk nu zo'n tien jaar als 'slaapdokter' in het AMC, en ik merk dat ik het zicht op veel andere medische beroepen een beetje kwijtraak. In de praktijk weten we minder van elkaar dan je misschien zou verwachten. Kunnen jullie elkaar eens uitleggen wat je vak inhoudt?"
Casus
Dat blijkt nog best lastig. Gaandeweg ontdekken de aankomend artsen en therapeuten in de les dat ze veel gemeen hebben, zoals de stappen die je neemt als je een patiënt op het spreekuur krijgt: anamnese (vragen stellen over de ziektegeschiedenis en omstandigheden van de aandoening), beeldvorming (onderzoeken doen) en behandelplan. "Hoe is dat dan voor de verpleegkundigen?", vraagt Neline Land. Er vallen woorden als continuïteit, observatie en signaleren. En dan is het tijd voor het echte teamwerk. De studenten gaan aan de slag met een casus: het opstellen van een zorgplan voor een fictieve patiënt. "Het is de bedoeling dat jullie gaan kijken hoe je deze patiënt vanuit de verschillende perspectieven het best kunt helpen", licht docent Hennink toe.
Niet meer weg te denken
Ruim duizend studenten van de verschillende opleidingen gaan de komende tijd met elkaar zulke simulatielessen volgen. De samenwerking tussen HvA Gezondheidszorg en UvA Geneeskunde is uniek op deze schaal. Toch zal het in de nabije toekomst een alledaags gegeven zijn, verwacht Noor Christoph, coördinator Interprofessionele Educatie (IPE). "Zorgverleners worden meer en meer teamplayers. Dat vereist goede samenwerking rond een patiënt en duidelijkheid over ieders rol." De afgelopen 2,5 jaar heeft Christoph zich met hart en ziel ingezet voor deze nieuwe onderwijsvorm. "De teamaanpak is niet meer weg te denken uit de praktijk. Dus hoort hij ook thuis in het onderwijs."
Kinderarts-intensivist Vincent Geukers, voorzitter van de overkoepelende Stuurgroep IPE AMC/HvA, beaamt dat interprofessionaliteit steeds nadrukkelijker deel uitmaakt van de dagelijkse praktijk. "Omdat de zorgvraag steeds complexer wordt. Zowel kinderen als volwassenen overleven aandoeningen die zo'n twintig jaar geleden nog dodelijk waren. Er is steeds meer techniek en gespecialiseerde medische kennis beschikbaar. We worden ouder. Dat brengt meer chronische ziekten met zich mee, en soms zelfs meerdere aandoeningen per persoon." Vaak overstijgt dat de kennis en kunde van één beroepsgroep, en dat schreeuwt om interprofessionele benadering, legt Geukers uit. Interprofessionele samenwerking gaat juist over ontzuiling, ontschotting en integratie van zorg, zoals de commissie Kaljouw vaststelde in 2015. "In een zorglandschap zonder zuilen en schotten kan de zorg soepel en efficiënt meebewegen met de patiënt."
Leerwerkplaatsen gezocht
Dit studiejaar gaan tweedejaars studenten aan de slag in klaslokalen, maar straks als derde- en vierdejaars gaan ze daadwerkelijk met elkaar interprofessionele zorg leveren op de werkvloer. Geukers: "Ziekenhuis, huisartspraktijk, zorgcentrum of revalidatiecentrum met pioniersgeest en hart voor de zorg van de toekomst: neem vooral contact met ons op."
Meer informatie: Noor Christoph (n.christoph@amc.uva.nl) of Vincent Geukers (v.g.geukers@amc.nl).
Tekst: Marleen Kamminga