Een drager “draagt” een verandering in de erfelijke aanleg voor de ziekte met zich mee, maar heeft er zelf geen last van. Ieder mens is drager van de aanleg voor één of meer aandoeningen. Dragerschap is dus niet iets bijzonders.
Onze erfelijke eigenschappen liggen op onze genen. Onze genen bevatten DNA. Van ieder gen hebben we er twee: één gekregen van vader en één gekregen van moeder. Iemand is een drager als in het DNA van één van de beide genen een afwijking aanwezig is. Een drager is niet ziek en weet dus meestal ook niet dat hij/zij drager is. Pas als beide partners drager zijn van zo’n afwijking kunnen hun kinderen de ziekte krijgen. In zo’n situatie zijn de ouders dus beiden drager van dezelfde ziekte en vormen zij een zogenoemd “dragerpaar”.