Zonder titel
2006
Analoge kleurenprint
34 x 50 cm
Aanwinst 2007
Popel Coumou’s foto’s hebben een ingetogen karakter en tonen vaak, zoals ook hier, een lege binnenruimte. Een slaapkamer bijvoorbeeld, waar overdag niemand is te zien. Aan het maken ervan gaan weken van intensieve voorbereiding vooraf; ze ontstaan al knippend en plakkend. Het begint met de gefotografeerde werkelijkheid en eindigt met een verstild, droomachtig beeld dat de mysterieuze verlatenheid uitstraalt die haar handelsmerk lijkt. Zowel afstandelijk als aantrekkelijk.
Hoe doet ze dat zonder digitale bewerkingen? Aan alle foto’s ligt een kleine collage ten grondslag. Daarop plakt ze vormen die ze met een chirurgenmesje uitsnijdt, of ze snijdt vlakken uit het papier. Afhankelijk van de hoeveelheid licht die er doorheen moet schijnen plakt ze daar weer extra vellen achter. Ze schuift en componeert tot de collage aan haar verwachtingen voldoet. Licht is daarbij de grote geheime kracht. Wanneer ze er met een lamp op schijnt weet Coumou diepte te scheppen in de voorstelling. Ineens wordt de platte collage een echte kamer met raam of een echt stoppelveld met schommel. Ze stelt de timer in van haar kleinbeeld spiegelreflexcamera en richt de lamp. Zo volgt na al die handvaardigheid toch nog het fameuze “beslissende moment” van de fotograaf.