Aanwinst 2009
Locatie A-01
Er is maar één tijd waarin het werk van Nicolas Dings (1953) tot wasdom kon komen: de onze. Alleen in deze postmoderne tijd kan een werk nieuw zijn en toch bestaan uit historische elementen. Dings maakt geen onderscheid tussen kitsch en kunst, tussen stijlen, periodes of culturen, en al helemaal niet tussen materialen. Toch strooit hij geen onderdelen achteloos rond. Integendeel, Dings is een beeldhouwer met een enorme kennis van kunst en kunstgeschiedenis.
Uit een werk als ‘Harpij’ spreekt een encyclopedische opvatting. Bij deze sculptuur staat op de middenas een klein vrouwentorso zonder vrouwenhoofd. Het lichaam draagt een vogelkop. De combinatie roept de surrealistische collages van Max Ernst in herinnering. Blijkbaar wettigt de vogelkop een vogelkooi. Deze bestaat uit een gefragmenteerd buizenstelsel dat minder geschikt lijkt om een vogel gevangen te houden dan om uiteenlopende voorwerpen aan te bevestigen.
Die voorwerpen zijn misschien zomaar ergens gevonden, opgediept uit zo’n doos met losse voorwerpen die je wel op rommelmarkten ziet, maar zonder betekenis zijn ze niet. Elk ding is van culturele waarde, aldus de kunstenaar, een door mensen gemaakt en symbolisch te duiden object, een product van onze culturele geschiedenis.