Aanwinst 2010
Op de foto’s van Kim Boske (1978) is de boom is het onderwerp. Soms staat die eenzaam in het landschap, soms is slechts een deel te zien.
Een afgetekend, precies omlijnd of scherp weergegeven object is de boom echter niet. Het gaat bij Boske niet over die ene boom, maar over een boom: de boom uit onze herinnering of de boom uit onze dagdromen. Hier en daar zie je nabeelden en schaduwen. De boom lijkt geschetst met ontelbare halen en streken van een dun penseel. Kim Boske bereikt dat effect door talloze opnamen met elkaar te laten versmelten in de computer.
Eerst wandelt ze om de boom heen en fotografeert hem van alle kanten en vanuit verschillende standpunten. Al deze beelden legt ze op het computerscherm over elkaar heen, een kwestie van kiezen en componeren. De foto is dus een samenvatting, een totaalbeeld. Zo onttrekt Kim Boske haar werk aan dat beroemde éne beslissende fotografische moment. Tijd wordt een abstract gegeven – óók als een foto over een specifiek jaargetijde gaat blijft de boom als het ware tijdloos.