Van de jaren veertig tot de late jaren zestig is Juul Neumann actief binnen de kunstwereld. Zijn keuze voor de abstractie verklaart de schilder uit de oorlog. De nazi’s hadden een hekel aan abstracte kunst, dus wat lag er direct na de oorlog meer voor de hand dan het loslaten van de traditionele vormen? Niet voor niets blijft Neumann er levenslang op staan dat zijn naam op z’n Nederlands wordt uitgesproken.
De artistieke opvattingen die hij in de loop van zijn carrière aanhangt, voeren hem langs diverse kunstenaarverenigingen. Achtereenvolgens is hij lid van De Onafhankelijken, Vrij Beelden, Creatie en de Liga Nieuw Beelden. De toekomst maakt hij nog juist in zijn Nieuw Beelden-periode. Bij wijze van uitzondering geeft hij dit werk een titel - al sinds 1949 is hij gewoon zijn werken van nummers te voorzien.
Als de Liga in 1969 wordt opgeheven, raakt Neumanns kunst in de vergetelheid. Pas in de jaren tachtig, als de geometrische abstractie van na de oorlog opnieuw in de belangstelling komt, wordt zijn werk herontdekt. Dat leidt tot enkele nieuwe exposities, die overigens bescheiden van omvang blijven.