Als conceptueel kunstenaar staat Jan Dibbets internationaal in hoog aanzien. Dibbets’ buitenlandse bekendheid dateert van eind jaren zestig, als zijn fotografische ‘perpectiefcorrecties’ de aandacht trekken in Frankrijk en de Verenigde Staten. Anderhalf decennium later richt hij de lens overwegend op plafonds en vloeren. De foto’s plakt hij in een halve cirkel naast en over elkaar, op zo’n manier dat ze – zoals bij deze Ronde Lutherse kerk in Amsterdam - een panorama vormen.
Doordat de foto ondersteboven is aangebracht, is het alsof je het koepelgewelf van een andere kant inkijkt. Dibbets speelt met de perceptie van de werkelijkheid: hij construeert een fotografische schijnwereld. Zulke experimenten met de illusie van ruimte in een plat vlak geven hem een plaats in de lange traditie van Nederlandse perspectiefkunst.
De kiem voor zijn bijdrage aan die traditie legt hij in 1969 met een op zijn ateliervloer getekend trapezium. Door de hoek van waaruit hij dat fotografeert, verschijnt het voor het oog van de toeschouwer als een min of meer zwevend vierkant. Correcties op het perspectief vormen ook in later jaren zijn voornaamste thema. Veel aandacht krijgt bij Dibbets daarnaast de weergave van ruimte, licht en kleur. Heel duidelijk wordt dat in de glas-in-lood ramen die hij ontwerpt voor de St. Nicolaaskerk in Amsterdam en de Saint Louis-kathedraal in het Franse Blois.