Compositie
Olieverf op doek
Ongedateerd
80 x 95 cm
Hans Ittmann leek voorbestemd voor een juridische carrière, maar halverwege de jaren dertig brak hij zijn rechtenstudie af om zich volledig aan de kunst te wijden. Na een verblijf in Frankrijk, waar hij eind jaren veertig onder andere werkt op het atelier van de Russische beeldhouwer Ossip Zadkine, sluit hij zich in 1951 aan bij de kunstenaarsvereniging Creatie. Hij gaat abstracte beeldhouwwerken en schilderijen maken; scheppingen die niet altijd in de smaak van de critici blijken te vallen.
In 1955 werpt hij zich op als een van de initiatiefnemers van de Liga (later: Stichting) Nieuw Beelden. De nauwe samenwerking van architecten, ontwerpers en kunstenaars die de Liga beoogt, vindt zijn uitdrukking in diverse gezamenlijke exposities. Ittmann en de andere leden, onder wie beeldhouwer André Volten, maken niet alleen kunstwerken. Ze nemen ook de vormgeving van de tentoonstellingen voor hun rekening, inclusief die van de vitrines.
Na 1950 houdt Ittmann op zijn werk te dateren. Waarschijnlijk heeft hij dit ongetitelde schilderij eind jaren vijftig gemaakt tijdens zijn Liga-periode. In deze tijd is het vooral Kasimir Malevitch die hem inspireert. Net als de grote Russische schilder laat Ittman op zijn doeken steeds meer weg, maar in tegenstelling tot Malevitch geeft hij zijn vormen geen rechte hoeken. Bij hem doen ze vooral denken aan papiersnippers die op het linnen zijn neergedwarreld. In de jaren zestig zou de schilder terugkeren naar het figuratieve werken dat hij eerder vaarwel had gezegd.