Als een socioloog die het penseel ter hand neemt, stelt Sam Hersbach (1995) vragen over ons ‘mens zijn’. Hoe bewegen wij ons door deze wereld en weten wij ons voortdurend aan te passen? Deze vraag beheerst zijn oeuvre, maar het is ook een vraag die wij ons ten tijde van Corona steeds weer stellen. Toen hij de uitnodiging voor deze tentoonstelling kreeg, zag hij dan ook al snel verbanden met het ziekenhuis en de covid-19 pandemie. In reactie hierop laat Hersbach tien schilderijen zien, waarvan er een aantal speciaal voor deze tentoonstelling gemaakt is. Ze worden getoond in combinatie met wandschilderingen, die hij voor deze expositie op maat gemaakt heeft.
Detail Fading Fisher | 2020 | gouache | 95 x 80 cm
Na zijn opleiding aan de HKU (Hogeschool voor de kunsten, Utrecht) werkte Hersbach de afgelopen twee jaar aan de postacademische opleiding De Ateliers in Amsterdam. Daar kreeg hij de kans om zijn schilderpraktijk te verdiepen. Het leverde verschillende series in meerdere stijlen op. Op de eindpresentatie, kreeg hij een van de grootste ruimtes tot zijn beschikking waar hij een prachtig samenspel van schilderijen op verschillende formaten en muurschilderingen liet zien. Zijn manier van werken grijpt terug op de kunstwerken uit de CoBrA-beweging, waarvan Amsterdam UMC een ruime selectie bezit. Sam Hersbach gebruikt ook een intuïtieve manier van schilderen, maar zijn werkwijze is meer gelaagd en associatiever. Wanneer je langer naar zijn schilderijen kijkt, ontvouwen zich nieuwe voorstellingen en verhaallijnen. Waarbij de titels een belangrijk onderdeel van zijn werk zijn en richting geven aan het bekijken ervan.
(Ziekenhuis) schoonmaakdienst ter strijden tegen ongebalanceerde 'kruipers', te midden van ruiters, Carnyx muziek en de vermoeide duivel opzoek naar werkende vulkanen | 2021 | gouache | 170 x 140 cm