Nieuwe Kracht
16 mei - 9 juli 2024
De olieverfgeur van de schilderijen van Julius Stibbe (1995) verwelkomt je in deze tentoonstelling. Julius brengt deze verf overvloedig aan met een paletmes op zijn schilderijen, waar hij soms wel drie jaar aan werkt.
Op de kunstacademie schilderde hij eerst figuratief maar een paar jaar geleden richtte hij zich op het schilderen van abstracte en amorfe vormen; schilderkunst pur sang.
Het plezier van het schilderen spat van zijn doeken af en daarbij laat hij zich zonder voorop gezet plan leiden door zijn emoties.
....”Alles wat hij ervaart en voelt, komt erin terecht. Soms in de vorm van een maalstroom van emoties en gedachten, soms als een afgebakend, helder moment. Alles bij elkaar genomen zijn de schilderijen als barometers die de stemming van de dag weerspiegelen. Een schilderij kan gaan over het verlies van zijn vader, over rouw, verdriet, eenzaamheid of machteloosheid, een zomerliefde of gewoon het loslaten van een dierbare, een vakantie in Italië, een prachtige plek op Bali, de energie tussen twee mensen, het gevoel van nacht of maandagochtend. Maar even vaak heeft hij geen idee meer wat de directe aanleiding was en roept het schilderij een vloeibaar gevoel op. Dit is dus puur gevoelsmatig schilderen.” [1]
[1] Nanda Janssen