Van 11 januari t/m 31 maart 2022
Het werk van de Nederlandse kunstenaar Irma Frijlink gaat over kracht, herstellend vermogen, onmacht en vergankelijkheid. Met de naaimachine tekent ze op industrieel vilt en snijdt daar vervolgens delen uit. Een steeds terugkerend thema in haar werk is kwetsbaarheid, zowel in de natuur als bij de mens. Aan de ene kant verwondert Frijlink zich over de kracht en het herstellend vermogen van mens en natuur. Anderzijds kun je als mens plotseling zo geraakt worden dat herstel niet meer mogelijk is. Welbewust maakt Irma Frijlink gebruik van textiel om haar thema neer te zetten. Dat versterkt de indruk van kwetsbaarheid. Kleur wordt om diezelfde reden achterwege gelaten. Het ontbreken van kleuren biedt de toeschouwer bovendien ruimte om een eigen kleur/verhaal aan het werk te geven. Regelmatig houdt Frijlink zich via projecten bezig met thema’s rond de vrouw. Vaak met issues waarbij de vrouw het recht werd ontnomen om zelf beslissingen te nemen. Zo gaat Ode aan een onzichtbare generatie over vrouwen die moesten stoppen met werken (wettelijk tot 1956) op het moment dat ze gingen trouwen. Hommage aan de vrouw gaat over ‘gevallen vrouwen die (tot 1984!) gedwongen afstand moesten doen van hun kind. Sinds het begin van de coronapandemie maakt Frijlink elke week een ‘Kunstkapje’, waarin ze zowel eigen wederwaardigheden als externe gebeurtenissen verwerkt. Zo ontstaat er een historisch document waarin deze bijzondere tijd is vastgelegd.
